brotna í spón

[b̥rɔʰtna]

vi brotnaði

[sb̥oud̥n̥]

m spóns, spænir

1) стружка; щепка; дрань

2) фанера; шпон

3) ложка ( роговая, костяная)

I) n.

1) pail;

2) a measure, esp. of butter (spann smjörs).

II) from spinna.

* * *

and spónn, m., gen. spánar, dat. spæni, pl. spænir, acc. spánu, spónu, Fms. i. 128, 290, N. G. L. ii. 131: the mod. form is spónn, spóns, acc. pl. as well as dat. spæni: [A. S. span, spoon; Germ. spann; Dan. spaan; Engl. spoon]:—a chip, shaving, made by a plane, knife, axe; þó at miklir spænir væri af telgdir, Bjarn. 14: spánn af krossinum helga, Fms. vii. 91; spánu nokkora … hann sópaði spánunum öllum í hönd sér … lét brenna spánuna í lófa sér, Ó. H. 197; spánu þá er þeir telgdu, Fms. xi. 34; ok fylldu upp af spánum, i. 127: tjörgaða spónu. 128; afhógg ok spónu, 290; til þess er snjór kemr á spónu, N. G. L. ii. 131; hrjóta spænirnir upp í móti honum, Edda; lokar-spænir, spána-hrúga, Krók. 52 C: in the phrase, brotna í spán, to be ‘broken into matchwood,’ of a ship, Eg. 405, Nj. 267, 282, cp. Kristni S. (in a verse).

II. metaph. usages, a target; setja spán í bakka. Fms. ii. 271; skot-spánn, q. v.:—the gilt beaks, of dragons’ heads on ships (enni-spánn), bera goldna spánu, Edda (in a verse); enni-spánn, q. v.:—of a sword’s sheath, sverð með umgerð ok spónum, Þiðr. 80:—shingles for thatching, D. N. iii. 409, v. 387, 637 (spón-þak):—chips used for soothsaying, cp. Lat. sortes, féll honum þá svá spánn sem hann mundi eigi lengi lifa, Yngl. S. ch. 42 (see blót-spánn); þeir felldu spán til byrjar, ok féll svá, at Óðinn vildi þiggja mann at hlutfalli at hanga, Fas. iii. 31.

2. a spoon; eta spón-fastandi, Pr. 475; horn-spánn, Fms. vi. 364; Þórdís bar inn grautar-trygla á borð ok hélt með á spónum, Eb. 36, Gísl. 72; allr borðbúnaðr af silfri, diskar ker ok spænir, Ísl. ii. 436; spóna-trog, a trough or tray in which the spoons were served at table, Gísl. 72.